इटहरीका राजु : जसको विदेशमै गुम्यो ज्यान, डेढ महिनाअघि मात्रै भएको थियो विवाह…

इटहरी : इटहरी उपमहानगरपालिका १९ भवानीपुरका २९ वर्षीय राजु भारतीको दुबईमा ज्यान गुमेको छ ।

घर खर्च चलाउन र कमाइ गर्नका लागि विदेश गएका भारतीले उतै ज्यान गुमाउनुपर्दा इटहरी १९ का स्थानीयबासी भावविह्ल बनेका छन् ।

डेढ महिनाअघि मात्रै विवाह गरेर विदेश गएका उनको हृदयघातका कारण निधन भएको पारिवारिक स्रोतले जनाएको छ ।

केही पैसा कमाउने, बचत गर्ने र घर खर्च चलाउने सपना बोकेर विदेशिएका उनको उतै मृत्यु भएपछि परिवार, आफन्तजनसँगै स्थानीयबासीसमेत शोकमा परेका छन् । भारतीको शव शनिबार घरमा ल्याएर आइतबार (आज) इटहरीस्थित बूढीगंगा–जमुना मुक्तिघाटमा अन्त्यष्टि गरिएको छ ।

‘वैशाख ६ गते (अप्रिल १८ तारिक)मा मृत्यु भएको रहेछ । त्यसको चार दिनपछि मात्रै परिवारलाई थाहा भयो,’ राजुका छिमेकी सन्तोष पौडेलले टाकुरा न्यूजसँग भने, ‘हामीलाई थाहा भएको चार दिनमै शव नेपाल ल्याइयो । दुबईमै रहेका दिवश चापागाईँको सहायताबाट शव ल्याएका हौँ ।’

परिवारलाई थाहा भएको चार दिनमै शव नेपाल ल्याइएको र आइतबार अन्त्यष्टि गरिएको पौडेलले बताए । उनका अनुसार चापाईँले अहिले ‘समर्पण राष्ट्रको लागि’ भन्ने अभियान नै चलाएर विदेशमा रहेका नेपालीहरूलाई उद्धार गर्ने तथा निधन भएकाहरूलाई पनि चाँडै शव नेपाल पठाउनका निम्ति काम गरिरहेका छन् ।

भारतीको हृदयघात र श्वासप्रश्वासमा समस्या भएपछि निधन भएको पत्र प्राप्त भएको पौडेलले बताए । मृतक भारती करिब पाँच वर्षअघि दुबई गएका थिए भने केही महिनाअघि मात्रै कम्पनी परिवर्तन गरी काम गर्दै आएका थिए ।

केही समयअघि मात्रै नेपाल आएका उनको डेढ महिनाअघि काठमाडौँ घर भएकी सुमित्रा खत्रीसँग विवाह भएको थियो । विवाह गरेर करिब एक महिनाअघि मात्रै विदेश गएका उनको उतै निधन हुँदा आफूहरू भावविह्ल भएको पौडेलले सुनाए ।

‘उहाँ डेढ महिनाअघि मात्रै विवाह गरेर जानु भएको थियो । कति सपनाहरू थिए होलान्,’ रोदनमिश्रित भावमा उनले भने, ‘यो घटनाले समग्र इटहरी नै शोकमा परेको छ । अन्त्यष्टि गरिसकिएपनि अझै पत्यार लागेको छैन ।’

सुनसरीकै रामधुनी नगरपालिका ७ घर भएका दिवशसहितको टिमले निस्वार्थ भाव राखेका कारण भारतीको शव चाँडै आएकोसमेत उनले बताए ।

केही पैसा कमाउने, केही बचत गर्ने र घरको ऋणपान तिर्ने उदेश्यसहित विदेशिएका आफ्ना छोरा गुमाउँदा निःशब्द देखिन्थे, मृतकका बुबा चक्रबहादुर भारती ।

आफूलाई बुढ्यौली हुँदा रेखदेख गर्ने छोरा गुमेपछि असहायजस्तै भएको उनको आँखाले बताइरहेको थियो ।